******

Rome, het Trastevere district. 14 en 15 augustus staan in Italië in het teken van Ferragosto, een nationale feestdag waarbij iedereen doorgaans lekker de drukke stad uittrekt voor een paar dagen. Zo niet Gianni, die blut thuisblijft in het gezelschap van zijn oudere moeder. Zijn huisbaas vraagt hem, in ruil voor het kwijtschelden van een aantal schulden, ook op diens moeder te passen. Wanneer hij komt, blijkt hij ook nog eens zijn oude tante meegebracht te hebben en zo zit Gianni met drie bejaarde dames opgescheept. Als klap op de vuurpijl moet hij ook nog onderdak bieden aan de moeder van zijn huisarts. Het is voor hem een fulltime baan de dames te verzorgen. Maar met zijn kookkunst en een glaasje wijn weet hij de dames bijzonder tevreden te stellen.

Filmkrant over deze film:

Oud maar niet zielig

Hoezo geen rollen voor oude acteurs? De vier vrouwen in de ingetogen Italiaanse komedie pranzo di ferragosto zijn rond de negentig.

Vijftiger Gianni zal zich het leven vroeger vast anders hebben voorgesteld dan in een appartement in Rome zijn dagen door te brengen met de zorg voor zijn stokoude, dominante moeder. Lees deze zin nog een keer en proef het normatieve karakter. Is het leven van een alleenstaande man die zijn moeder verzorgt minder rijk dan dat van een in een gezinsleven ondergedompelde man? Wie het weet, mag het zeggen, maar Gianni’s moeder is gelukkig met haar zoon, want zij hoeft niet naar een verzorgingshuis. Achter de komische buitenkant van pranzo di ferragosto ligt de vraag hoe wij met onze ouders omgaan. Zien we ze alleen als probleem? Nee, u bevindt zich niet in een welzijnsmagazine over bejaardenzorg maar wel degelijk in de Filmkrant. Zoals iedere goede komedie gaat pranzo di ferragosto over een gevoelige kwestie

Lees verder op Filmkrant.nl